Müze Çalışma Saatleri: Pazartesi Hariç Haftaiçi 09:00 - 17:30
Sackbut (Tenor Sackbut) Modern tenor trombonun öncüsü olan sackbut; Avrupa menşeii bir aerophone'dur. Trombon/Sackbut'un temel yapısı 600 yıllık tarihi boyunca çok az değişti. Nispeten yüksek sesi (birçok nefesli enstrümana göre kıyasla) Barok ve Rönesans dönemleri için idealdi. 16.yy'da ve sonrasında genellikle diğer boyutları ve benzer enstrümanlar ile birleştirildi. Tenor Sackbut; Rönesans Dönemi'nde sıklıkla kullanılsa da (ikonografik fotoğraf kaynaklarda görülmesine rağmen) günümüze çok az kayıt ulaşmıştır. Sadece bazı Barok Dönem eserleri hayatta kaldı. Örneğin Giovanni Gabrieli, Heinrich Schütz, Matthew Locke ve John Adson'un bazı eserleri. Günümüzde öncelikle profesyonel erken dönem klasik müzik topluluklarında kullanılmaktadır. Sackbut'a dair en eski yazılı kaynaklar 1470'lerde ortaya çıktı. Enstrümanın yazılı tasviri ise 1551'de yapıldı. 17 ve 18.yy'lar boyunca tasarım ve yapım şeklinde ince değişiklikler yapıldı ve sonunda modern trombon ile sonuçlandırıldı. Enstrümanın merkezinde iç içe geçmeli bir sürgü yer almaktadır. Sürgünün iç kısmı, üst kısmına çapraz bağlantı şeklinde birbirine paralel tutulan bir çift silindirik borudan yapılmıştır. Dış kısım, alt kısma lehimlenmiş U şekilli bir boru parçası ile birleştirimiş ve fincan şeklinde bir ağızlık eklenmiştir. Bu noktaya enstrümanın deliği silindiriktir. Ancak bağlantı noktasından enstrümanın uç kısmına kadar konik biçimlidir. . Enstrüman; temelde iki U dirseğe sahip 9 fit uzunluğunda bir hortum görünümündedir. İcracı; enstrümanın çaprazlaşan yerini sol eliyle kavrar ve çan bölümünü sol omzuna yaslar. Sağ el parmakları dış kısımdadır. Neredeyse kapalı dudaklardan çıkan hava akımı basınçlı şekilde enstrümana iletilir. Çıkan ses; kaydırılabilen kısım sayesinde doğal armonik dizideki seslerin tamamını üretebilir. Enstrümanın ses genişliği E2 ile C5 aralığındadır. Bu anlamda oldukça geniş bir ses aralığına sahiptir denilebilir.