Bugle

PreviousNext

 Bugle ya da Türkçe ile boru; doğal tipte bir aerophone'dur ve sadece belirli sesleri çıkarmakla sınırlı bir yapıdadır. Avrupa'da ortaya çıkan Bugle; günümüzde birçok ülkede karşımıza çıkabilir. Birincil olarak askeri disiplinler içindeki kuruluşlarda kullanılmaktadır. Çoğunlukla erkekler tarafından çalınsa da aynı birimdeki kadın askerlerin icrası da görülmektedir. Tarihsel olarak enstrüman iki temel göreve hizmet etmiştir: Çağrı ya da sinyal verme ve geçit töreni ya da yürüyüşler. Ses parlaklığının uyarı algısı ile yüzyıllar boyunca askeri kamplarda dikkati çekti, hatta askerler seslerin hangi komut ile ilişkilendirildiğini de öğrendi. Günümüz askeri iletişim araçlarının çeşitlenmesi bu enstrümanın kullanımını azalttı. Yine de çoğunlukla cenazelerde ya da gaziler günü gibi özel günlerde onurlandırma amaçlı olarak kullanılmaktadır. Burada resmedilen enstrümanların yüzyıllar öncesine dayanan öncülleri vardır. Bakır ya da pirinçten yapılan enstrümanlar çan biçimleri ve uzunlukları açısından farklılık gösterirler. Başlangıçta tek boru şeklinde ve yaklaşık 4,5 fit uzunluğundaydılar. Tipik olarak ayakta duran icracı, sağ eliyle alt kısımdaki boruyu kavrar ve ağızlık dudaklarına dokunacak ve kalak kısmı öne bakacak şekilde enstrümanı konumlandırır. Enstrümanın uzunluğu ile diyafram nefesinin kuvveti doğru orantılıdır. İcracıdan ilk olarak beklenen, pedal sesin çıkarılmasıdır.