Müze Çalışma Saatleri: Pazartesi Hariç Haftaiçi 09:00 - 17:30
Xiao; Çin ve özelikle Şangay çevresindeki bölgelerde sıklıkla görülen bir flüttür. Terim olarak Xiao, Çin tarihi boyunca birçok farklı aerofona atıfta bulunmak için kullanılmıştır. Xiao dışında aynı yapıdaki bir başka çalgı ise Dongxiao’dır. Fakat bu enstrüman sadece Çin’in güneydoğu kıyılarında yaygındır. Düet icra olarak düşünüldüğünde Xiao; qin ve Jiangnan sizhu ile birlikte çalınır. Son yıllarda birkaç topluluk; enstrümanın solo repertuvarının genişletilmesi ve icrasının konser salonlarına taşınması için çalışmalar yapmaktadır. Xiao, yaklaşık 0,9 inç çapında uzun ve dar bir bambu sapından yapılmaktadır. Üfleme kısmında yer alan doğal düğümün icra sırasında yarım daire parçası çıkarılır. Açıkta kalan kısımdan içeri doğru küçük bir çentik kesilir. Kalan kısımlara beş adet parmak deliği ve bir de başparmak deliği açılır. İcracı, enstrümanı iki eliyle yaklaşık 45 derecelik veya biraz daha büyük bir açıyla tutar. Sağ ve sol elin konumlanması ile ilgili kesinleştirilmiş bir sistem yoktur. Üfleme kısmının ucundaki düğüm, alt dudağa doğru yerleştirilir ve küçük açıklığı hava akımıyla dengeler. Üfleme ile birlikte oluşan hava basıncı dalga dalga darbelerle ses desenleri oluşturur. Xiao, genel olarak iki oktavlık bir ses genişliğine sahiptir. ( D4 ile E6 arası) Ancak bazı icracılar enstrümanın üst ucunu genişleterek genişliği artırabilir.
