Sipsi

PreviousNext

Sipsi; Batı Akdeniz Bölgesi’nde ‘Teke Yöresi’ olarak adlandırılan ve Burdur, Isparta, Denizli, Muğla, Afyon ve Antalya şehirlerinin belirli kesimlerinde kullanılan bir üflemeli enstrümandır. Sipsi; Türk Müziği enstrümanları arasında en küçük ve tiz sesli olan enstrüman olabilir. Birçok coğrafyada çok benzer enstrümanlarla karşılaşılabilir, bu anlamda tarihsel köken yazmak yanıltıcı olabilir. Sipsi; genellikle ağaç sapı, dalı ya da bitkiden yapılabildiği için dayanıksız ve kırılgan bir enstrümandır. Gövde ve ağızlık olmak üzere iki kısımdan oluşur. Yöresel tabirle bu kısımlara Gödlek ve cukcuk denir. Gövde kısmı da ağızlık kısmı sert su kamışından yapılır. Burada dikkat edilmesi gereken husus kamışın kurumuş ve yöre tabiriyle algın (temiz,duru,iyi) olması gerektiğidir. Eğer ağızlık olmadan kamış ses veriyorsa bu kamış algındır ve enstrüman için uygundur. Önceleri içi boşaltılmış söğüt dalından ya da kemikten de yapılırdı. Günümüz kullanımında yedi ses deliği bulunur. Diyatonik mod kurulumuna sahip enstrümann ses genişliği bir oktavdır. Sipsiye ait başka bir özellik, enstrümanın solo icra için çok uygun olmasıdır. Öyleki farklı enstrümanların da olduğu bir gruptaki her çalgı sipsiye göre eşlik enstrümandır. Önemli icracıları arasında İsmail Evcil, Mehmet Ali Kayabaş, Hüseyin Demir, Şahin Akay gibi müzisyenler yer alır.