Müze Çalışma Saatleri: Pazartesi Hariç Haftaiçi 09:00 - 17:30

Shnai



 Tahtadan yapılmış konik biçimli bir obuadır (Aerofon enstrüman sınıflaması). Çalgının 15. yüzyılda Moğollar tarafından İran’dan Hindistan’a getirildiği sanılmaktadır. Yine de müzik terminolojisindeki kökeni kesin değildir. Uğur getiren bir çalgı olduğuna inanıldığından konutların dışında özellikle tanışma toplantısı, düğün töreni, doğum (erkek çocuk ise) ya da kutsal törenlerde çalınır. Dini törenlerde de mutlaka kullanılır. Enstrümanın sesinin hayırlı olduğu düşünülür, ek olarak icracıları arasında daha çok erkek Müslüman kişiler yer alır. 1960’lı yıllarda Bismillah Khan ile popülerliğe kavuşur klasik hint müziğinin konser programlarında yer alır. Birbirine eşit uzaklıkta olan yedi parmak deliği ve aşağıya doğru genişleyen pirinçten yapılmış çan biçiminde bir ucu vardır. Konik biçimli metal bir çivi üzerinde kamış bulunmaktadır ve telle gergin biçimde sarılmıştır. Çift kamışlı bir çalgıdır. Ses genişliği iki oktavdır. İnsan sesine benzer bir ses çıkarılabilir. Uzunluğu 20-50 cm. arasındadır. Çalgıcı 45 derecelik açı ile enstrümanı tutar, parmak deliklerini parmak uçlarından çok parmakların etli kısımlarıyla kapatarak çalar. Böylelikle parmaklarını hareket ettirerek ince sesleri elde etme imkanına sahip olur. Son 25 yılı aşkın bir süredir ilk olarak halk çalgısı ya da popüler bir çalgı özelliğini taşımaktadır. Bu nedenle sık sık konserlerde, camilerde, tapınaklarda, düğün törenlerinde, halk danslarında ve dramalarda pedal ses tutan çalgı gruplarının ve davul topluluklarının eşlik ettiği solo bir çalgı olarak kullanılır.