Müze Çalışma Saatleri: Pazartesi Hariç Haftaiçi 09:00 - 17:30
Liuqin (Pipa);2 ya da daha fazla oktavdan oluşan ses genişliğine sahip telli bir çalgıdır. Bazı yönlerden İspanyol gitarına benzer. Armutsu şekli ve 4 adet teli nedeniyle birçok teknik ve kullanım şekli oluşmuştur. Sırt kısmı tik ağacından yapılır. Çeşitli büyüklüklerde olan pipa, muhtemelen Orta Asya kökenlidir ve M.S. 386-534 yılları civarında Çin’e gelmiştir. Pipa ismi, “ileriye doğru çalmak” anlamına gelen “pi” ve “geriye doğru çalmak” anlamına gelen “pa” sözcüklerinden türemiştir. Dolayısıyla pipa, “telli çalgıyı gelişigüzel çalmak” anlamına gelir. Notalı pipa parçalarının yayınlanması, 19. yüzyılın ilk yarısında, bu enstrümanın günümüz solo repertuarının özü ise eski eser düzenlemelerinin yeniden bir araya gelmesi ile oluşmuştur. Enstrüman çalınırken ses tablası dışarı bakacak şekilde neredeyse dikey olarak tutulur. İcracının sağ elinin neredeyse beşi de enstrüman tellerini çekmek için enstrüman ön kısım telleri üzerinde içe dönük şekilde hazır bulunur. Zaman zaman parmaklar bant veya benzeri bir madde ile güçlendirilebilir. Genel anlamda akort A2 - D3 - E3 - A3 şeklinde yapılır. Burada gösterilen enstrümanın ses genişliği A2’den E6 ‘ya kadardır. Ancak daha eski modelleri daha az perdeye sahip olabilir. Günümüz icracıların tamamı müzikalite anlamda virtüözdür.
