Müze Çalışma Saatleri: Pazartesi Hariç Haftaiçi 09:00 - 17:30
Kuzey Hindistan Klasik müziğinde kullanılan ve yayla çalınan en popüler telli çalgılardan biridir. Tipik bir halk ve konser ududur. 14. yüzyıldan bu yana kullanılan bu ağır gövdeli çalgı çoğunlukla khyal ya da thumri şarkılarına eşlik etmek için kullanılır. Kimi zaman solo olarak da çalınabilir. Ses rengi nedeniyle “yüz renkli çalgı” adı da verilir. Kemana yakın bir sesi vardır ancak tonu çok yumuşaktır. Arap rebab’ı gibi gövdesi içi oyuk tek tek parça ahşaptan yapılır. Göğsüne üzerine keçi derisi gerilir. Hoş tını veren kırka kadar teli olabilir. Çoğunlukla çalgının kenarında bulunan akort mandallarıyla birlikte on sempatik, yirmi dört melodi ve keçi bağırsağından yapılan üç ana teli vardır. Ancak çalgı tiz perdeye akort edilirse ilk tel metaldendir. Kemikten yapılan köprüsü ve kuyruk kısmı vardır. Saranginin gövdesi ve sapı kalındır. Çalgı kucağa dik olarak otutturulur ve üst yarısı sol omuzun karşısına gelecek biçimde tutularak sağ elde bulunan yay yardımıyla çalınır. Tellere parmaklarla değil, tırnaklarla dokunulur. Gövdenin kenarlarındaki geniş oyuklar yayın telden tele hareketini kolaylaştırmak içindir. Ses genişliği yaklaşık iki oktav, uzunluğu ise 69 cm. kadardır. Bu kısa saplı keman Kuzey Hindistan’dan Pakistan ve Nepal’e kadar yayılmıştır. Saranginin birçok farklı biçimi vardır. Delhi sarangisi’nin çalınışı zordur. Nepal sarangisi’ni ise yalnızca gelir düzeyi yüksek erkekler çalar.
