Müze Çalışma Saatleri: Pazartesi Hariç Haftaiçi 09:00 - 17:30
2,5 oktavlık ses genişliğine sahip, tahta gövdeli bağırsak ya da ipek telli yaylı bir çalgıdır. (chordophone) Erhu'nun öncül enstrümanı (xiqin) Song Hanedanlığı sırasında (MS 960 ve 1279) ve özellikle Moğolların Çin'i yönettiği Yuan Hanedanlığı döneminde (MS 1279 ve 1368) Çin'e getirildi. ‘er’ iki anlamındadır; ‘hu’ ise günümüzde (önceleri Moğollara atıf olarak ‘barbar’ anlamında) keman anlamını taşır. Rezonatör kutusu olarak kullanılan kısmın üzeri yılan derisi ile örtülüdür. Genellikle 66 cm. uzunluğundadır. İki telli bir Çin kemençesi olan erhu’da yayın kılları, çalgının iki telinin arasından geçirilir, yay ve enstrüman asla birbirinden ayrılmaz. Erhu, kertenkele ya da yarasa kafasından oyulmuş, uzun ve narin bir sapı olan altıgen kutulu küçük bir çalgıdır. Erhu, genel hatalarıyla icracının sol bacağı üzerinde ve dike yakın pozisyonda tutulur. Sol elin baş parmağı enstrümanın sap kısmını sarar ve sağa sola hafif hareketi sağlar. Sol elin diğer dört parmağı teller üzerindedir. Enstrümanın sap kısmında ek bir klavye olmadığından sol el baskısı sert değildir. Sağ el yayı tutar ve döngüsel hareket vermez. Enstrümanın ses genişliği 3 oktavdır. ( D4 ile D7 arasında) Erhu, Batı müziği çalışmış bir kemancı olan Liu T’ien-hua’nın sayesinde popüler olmuştur. (1917) 1920’lerde erhu için bestelediği parçaların birçoğu halen popülerdir. 1930’larda konservatuvarlarda eğitimi de verilmeye başlanan enstrümanın repertuvarı da bu sayede oldukça hızlı gelişti.